Arie wist dat hij ging overlijden en wilde voor zichzelf en voor ons zoveel mogelijk geregeld hebben. Ervaring met uitvaartleiders hadden wij (gelukkig) niet. In een dorpsblaadje stond een advertentie met foto van Jaqueline. Volgens Arie had ze wel een pittig koppie en moesten we haar maar eens uitnodigen voor een gesprek. Het werd een gesprek met een lach en een traan. Wat een liefde en warmte zat er achter dat pittige koppie.

Voor Arie was het erg fijn om te weten wie er, als het zover was, bij hem en ons zou zijn. Jacqueline was er voor Arie en voor ons. De warmte en zorg naar Arie en ons was……………..ik weet niet hoe ik dat onder woorden moet brengen. Iemand die met zoveel liefde haar beroep uitoefent, dat is een gave.

Lieve Jacqueline, ik hoop dat jij voor vele mensen mag betekenen wat je voor ons (hebt) betekent. Mede dank zij jou waren de laatste dagen, ondanks de ellende, mooi. Het applaus wat jij aan Arie hebt gegeven geven wij nu symbolisch aan jou.

Ine en kinderen