Lieve Jacqueline,
Ik had nooit een beeld bij het zwarte gat, waar mensen in vallen, na een overlijden.
Nou, ik weet het hoor: dinsdag was vreselijk: koud, geen enkele app, gewoon niets.
Doodse stilte.
Ik ben naar Mies haar plekkie gegaan en heb vlinders geprikt.
Zo mooi, want het waaide en dan gingen ze fladderen en de paar molentjes draaien.
Kom er elke dag, tot het niet meer kan en alles eraf moet, maar voor nu is het mijn intieme plekkie met Mies.
Muziekje mee en ondertussen tranen met tuiten brullen, maakt er niet uit.
Mis je ontzettend, maar weet ook dat het zo gaat.
Dank, dank, dank lieverd voor het vlinderachtige afscheid dat Marlies heeft gehad.
Wat ontzettend mooi en houvast voor in de donkere dagen.
Knuffel van ons